Νόμος κατά του πρωταθλητισμού

Πόσους αθλητές και αθλήτριες διαθέτει η Ελλάδα που μπορούν να σταθούν σε διεθνές επίπεδο και να δώσουν ώθηση στον εγχώριο αθλητισμού. Σίγουρα όχι όσους θα έπρεπε και αυτούς που υπάρχουν, η πολιτεία τους έβαλε ένα ακόμα εμπόδιο (λες και δεν είχαν άλλα…) για να τους κάνει ακόμα λιγότερους.

Σε ένα άρθρο που ψηφίστηκε το καλοκαίρι, οι άδειες των αθλητών και αθλητριών που εργάζονται στο δημόσιο ορίζονται σε 160 μέρες το χρόνο όταν βρισκόμαστε σε Ολυμπιακή χρονιά, 145 όταν έχει παγκόσμιο (καλή ώρα το 2018 στο στίβο) και 120 είναι οι στάνταρντ για όλους. Το συγκεκριμένο άρθρο του νόμου αφορά στους αθλητές που έχουν προσληφθεί σε δημόσιες υπηρεσίες. Όλοι μας γνωρίζουμε πως αυτές οι προσλήψεις είναι ένας τρόπος στήριξης της πολιτείας που αδυνατεί πλέον να πριμοδοτεί τους ελίτ αθλητές της χώρας.

Το να έχεις την απαίτηση από έναν αθλητή που διεκδικεί μετάλλιο σε παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, να κάνει σωστά τις προπονήσεις του και εργάζεται κανονικότατα στην υπηρεσία όπου έχει τοποθετηθεί είναι παραλογισμός. Ο αθλητής όταν δεν προπονείται, ξεκουράζεται. Προφανώς και η Στεφανίδη δεν ήταν κλεισμένη σε κάποιο γραφείο για οκτώ ώρες επί πέντε μέρες να πατάει σφραγίδες και να τακτοποιεί φακέλους…

Από την άλλη, η πολιτική ηγεσία δεν ελέγχει (ή δε θέλει να ελέγξει) τους ανενεργούς αθλητές αρκετοί από τους οποίους έχουν αποσπαστεί σε ανύπαρκτα ιδρύματα και φορείς όπου δε χρειάζεται η φυσική τους παρουσία και αναλώνονται σε δημόσιες σχέσεις για προσωπικό τους όφελος. Το γεγονός ότι κάποιοι αυτούς εμφανίζονται σε επιδοτούμενες εκδηλώσεις για να μιλήσουν σε παιδιά, υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο και διεισδυτικότητα στην κοινωνία από την κατάκτηση ενός μεταλλίου ή την επίτευξη μιας μεγάλης επίδοσης σε παγκόσιο επίπεδο;

Με τις κινήσεις αυτές, η πολιτική ηγεσία δείχνει ότι απαξιώνει τον πρωταθλητισμό και τους ελίτ αθλητές και αθλήτριες αυτής της χώρας. . .

Δείτε τη συνέχεια του υπόλοιπου άρθρου ΕΔΩ. . .

Πηγή: Sportsfeed.gr (Επιμέλεια Άρθρου: Θανάσης Νικολάου)